Dziennik dla pisarza to skarb. Zbiór ulotnych myśli, które może zatrzymać na swój nieidealny sposób. Chwil, do których może wrócić w każdym momencie swojego zbolałego istnienia. Odtworzyć, wzbogacić i opowiedzieć, jeśli tylko zechce się nimi podzielić.
Z końcem grudnia planowałem stworzyć zestawienie najważniejszych wydarzeń kulturalnych mijającego roku. Byłaby to lista festiwali, w których chciałem wziąć udział. Potem pomyślałem, że opublikuję listę wydarzeń, na których jakimś cudem się pojawiłem. Oba pomysły miały być moją — wtórną — odpowiedzią na podsumowania publikowane na innych blogach w ostatnich dniach. Zrezygnowałem więc z tworzenia takiego wpisu. Zdecydowałem, że opowiem o towarzyszącym mi od ponad miesiąca dość istotnym rozważaniu.
Mieliście okazję spróbować kuchni fusion? To łączenie smaków pozornie nie do połączenia. Ja miałem. Co więcej, jedna z restauracji serwujących takie jedzenie działa w Mysłowicach! Biała Gruba to knajpka, która sukcesywnie łączy nowoczesne trendy kulinarne ze śląską tradycją. Do tej pory pamiętam deser z jadalną ziemią stylizowany na hałdę węgla zamówiony przez moją żonę czy fency żurek z jajkiem i lazanię z krupniokiem serwowane jako danie dnia za mniej niż dwadzieścia złotych.
W Mysłowicach Edward Lasok, dotychczasowy prezydent, przegrał stanowisko, otrzymując ledwie kilkanaście procent głosów. Przed nami II tura wyborów, w której o najwyższą funkcję w mieście zawalczą Wojciech Król wspierany przez koalicję Platformy Obywatelskiej i Nowoczesnej oraz Dariusz Wójtowicz, za którym stoi sztab ludzi powołany przez niego samego.
Czternaście masywnych wagonów leniwie wtoczyło się na dworzec w Krakowie, podobnie jak grubszy jegomość w czarnej koszulce z napisem Pink Floyd na piersi i trzymanymi w ręce trzema pustymi puszkami po piwie. Mężczyzna postawił swoje ciężkie stopy na platformie peronu.
Na zegarze dochodziła dwudziesta pierwsza. Zmęczeni kilkunastokilometrową wędrówką po górach z wolna wlekliśmy się pustoszejącym korytarzem na drugi peron krakowskiego dworca. Gdzieś w oddali jakaś kobieta z irytacją w głosie rozmawiała przez telefon. Minęła nas i skręciła do sklepu. W ciągu tych ledwie kilku sekund zdążyłem wywnioskować, że miała do kogoś żal.
